2010م - 1444هـ
به بیان دیدگاه ائمه درباره مفهوم توحید و شرک و تلاش آنان برای مبارزه با خُرافه‌پرستی و اعمال شرک‌آمیز اختصاص دار نویسنده، کتاب را با شرح معنا و مصادیق شرک آغاز کرده و سپس نشان می‌دهد که ائمه شیعه چگونه خود را از شأن و مقامی که شیعیان غالی برایشان قائل بودند، مبرا می‌دانستن بحث در توسل مشروع و نامشروع، شیوه اهل بیت در مددخواستن از خداوند متعال، روش شیعیان در استمداد از بندگانِ خدا و اثبات کفایت توکل بر خداوند محور دیگر مباحث کتاب است. نویسنده در مباحث گوناگون آیات الكتبانی قرآن را چراغ راه حقیقت قرار داده و کوشیده تا تمام گفته‌های خود را به کلام الله مجید مزیّن و مستدل ساز